4 maart 2019

4 maart 2019

Vanmorgen een stuk gewandeld. Gekeken bij een tempel 2 km hiervandaan, maar dat was niet zo’n mooie. Gewoon een gebouwtje. Toen aan de andere kant van de weg een weg ingeslagen. Er stonden allemaal vlaggen langs de weg in het begin, dus ik dacht er is hier iets. De weg werd smaller en smaller en ik kwam langs een huis met een hond die net op tijd werd teruggeroepen. 

Overal palmbomen. Bovenin de bessen met olie en onderin de stam een buis geduwd waar ze voedsel voor de boom in doen. Er is me verteld dat daar ook wat chemische stoffen ingaan om de bessen groter te laten worden. Nog iets verder gelopen en daar kwamen drie honden de bos uit en als ze samen zijn als een roedel dan moet je helemaal uitkijken. Ze stonden een 10 meter van me af te grommen en ik ben blijven staan en heb heel voorzichtig een stok opgepakt. Toen ik daarmee zwaaide stapten ze wat terug gelukkig. Doorgelopen en toen hield het pad op. Er waren nog wat kleine paadjes, maar die hielden ook op. 

Voor mij een berg!

 Euh en nu. Niet weer terug, dus de berg op. Gewoon echt allemaal jungle.

Ik op mijn slippertjes naar boven een weg gebaand. Ik zag een slang rustig glijden en iets van een rat wegrennen. Soms moest ik echt door de bamboe. Het duurde wel een half uur voor ik boven was. Ik was echt benieuwd of er nog ergens een pad kwam, maar dat kwam dus niet. 

Toen ik boven was maar naar beneden gegaan aan de andere kant en uiteindelijk pakte ik een klein pad op waar iemand in het hoge gras had gelopen. Jippie. Toen ik een trekkerspoor zag, 

was ik pas echt gerust. Een huis met een mooi meertje met mooie bloemen erin.

Pff. En nu maar zien waar ik uitkwam. Ik kwam nog bij een soort leeg betonnen schuurtje waar een man en vrouw op de grond zaten met een aap vastgebonden. Een soort Josef en Maria in een stal. Ze vroegen met gebaren waar ik vandaan kwam. Ik wees naar de berg en wiste het zweet van mijn hoofd. Ze wisten genoeg. Die is niet goed.

Het was een 200 meter verder dan waar ik op de hoofdweg het pad was ingegaan, waar ik nu dus uitkwam. Terug gelopen naar het dorpje en een welverdiende fruitshake gehaald. 

Verder lekker de hele middag een beetje in de rivier gelegen en gelezen. 

Ik heb gevraagd of ze een fiets hadden die ik kon huren. Een man uit het dorp. Kroo Noi die Champion is in Thailand in Muay Thai(vechtsport) heeft een goede mountainbike en die mag ik huren voor morgen, Helemaal top.

Kijken of ik de heuvels hier aankan met die hitte.

Oh ik zit hier nu, 6 maart, in het restaurant dit stuk te schrijven en ik mag zelf afsluiten. De barman Ton gaat naar huis. Wat een vertrouwen!

Groetjes John

Lief zijn!!