14 en 15 maart 2019

14 en 15 maart 2019(Wisseldag)

Laatste dag bij Eco-Logic en TFDF(Thai Child Development Foundation)

’s Ochtends met Ti-an en Anna naar de markt en de bank in Phato geweest. Was gezellig!

Hier nog wat foto’s van het restaurant waar ik veel verbleef. Ontbijt, Lunch, Diner en een drankje.

Hier zaten we 's avonds wel eens bij het kampvuur

 Dit zijn de heerlijke stoelen waar je in kon relaxen.

Dit het uitzicht dan.

De keuken onder het restaurant.

Hier de martelkamer(massagekamer)

Afscheid genomen van iedereen. Snik snik en toen met een pick-up naar Lang Suan gebracht(uurtje rijden)

1 van de kokkinnen wilde graag meerijden met me(scheelde haar geld) Ze moest nl ook nog met de nachttrein naar angkok. Ze had nog geen kaartje. Ze heet Moon. Althans dat is haar bijnaam. Iedereen in Thailand krijgt bij de geboorte ook een bijnaam. De andere naam is vaak te lang en te moeilijk.

Onderweg werd ik voor het eerst deze vakantie een beetje misselijk. Even gestopt om even de benen te strekken en ik kreeg van de chauffeur een soort flesje met mentol wat je onder je neus kan druppelen. Hielp wel wat, maar ben toch maar achterin de pick-up gaan zitten. Beetje de wind langs me heen en als ik dan moest spugen, dan viel de schade mee.

Misschien lag het aan de overgang van heel heet, naar heel koud in de auto, weinig slaap, de kratom, de whisky of het bier. Of toch heimwee naar huis of naar Eco-Logic.

Op het station ging het al wat beter, maar nog niet helemaal top. De chauffeur had nog even gebeld met Moon hoe het met me was. Ach wat een schatje. Moon had geen kaartje voor “mijn” trein kunnen krijgen. Deze zat al vol en bij mij in bed was niet toegestaan. Ze ging 2 uur later.

Ik moest een paar uur wachten en zij nog langer en we hebben lekker gekletst. Ze kon een beetje Engels. Ze is kokkin bij Eco-Logic en woont er heel vlakbij in het dorp. Single moeder van 41 met 3 kinderen, 8, 15 en 20. Die van 20 werkt als barvrouw bij de stichting. Ze heeft wel eens een buitenlandse man gehad, maar die belde op een gegeven moment niet meer terug. Ze heeft nu mannen afgezworen(zegt ze). Tja dat zijn ook allemaal smeerlappen.

Er kwam nog een oma(of moeder) met een klein meisje voor ons zitten.

Ik heb mijn lijstje van de Thaise les gepakt en ben met haar gaan praten. Blijkt nog niet zo gemakkelijk, want de taal gaat ook om de toonhoogte. Zo heeft het woord “na” 5 betekenissen in 5 verschillende toonhoogtes. Maar met wat vertaling van Moon en met de handen hadden we de grootste schik. De vrouw vroeg of ik haar wilde helpen met een doos in de trein te zetten zodra haar trein er was. Prima. Nog snel even een spelletje op mijn telefoon gezet wat het meisje kon spelen. Vond ze wel leuk. Oh en ze had nog wat in het Thais gezegd. Moon vertaalde het. Dat ik een grote neus had. Oeps. Tja vergeleken bij het lichaam van de Thai is alles wat ik heb groot.

De trein van de vrouw kwam en ze wees me de wagon. Ik als eerste naar binnen met de doos en zette hem neer. Toen ik naar buiten ging, kwam ze er achter dat het de verkeerde wagon was. Ze rende met het meisje een wagon verder en er werd al gefloten. Ik de wagon in om de doos te pakken en rennend op mijn slippertjes achter haar aan. Het kwam natuurlijk weer goed. Nog even gezwaaid toen ze langskwamen.

Toen mijn trein kwam afscheid genomen van Moon. Ach je kent elkaar nog maar net, maar het voelt dan al best lang. Een dikke knuffel en toen in de trein.

Wat gegeten en gaan slapen. Het leek of deze bedden wat harder waren en ik ben vaak wakker geweest. Dus nog erg moe toen we er om 6.30 waren(uurtje vertraging). Het is trouwens erg moeilijk je lenzen in te krijgen als je in een rijdende Thaise trein voor de spiegel staat. Ik prikte een paar keer in mijn ogen.Op het station zag ik de vrouw en het meisje weer. Grappig.

Toch wel gek dat ik dan in Bangkok op het station sta.

Wie had dat een jaar geleden gedacht.

Hotel 3 km verder. Dus voor de eerste keer maar een tuk-tuk gepakt. Grappige vent. Bla bla Amsterdam, massage met goede afloop enz.

Wilde 200 Bath hebben, ik zei honderd, het werd 150. Bij het hotel aangekomen betaalde ik met 500 bath. Hij had maar 200 terug. Een tijdje zo gestaan in een patstelling. Uiteindelijk toch maar 300 van gemaakt. Pff. Volgende keer maar vooraf betalen en als dat niet kan een andere nemen. Zo gaat dat in Thailand.

Mooi hotel met zwembad op mijn 3e verdieping en 1 op het dak. Fitnesszaaltje, poolbar. Toch voelt het nu een beetje kaal zonder bekenden. Had ik de eerste dagen in Bangkok geen last van, want toen was alles indrukwekkend. Eerst maar eens gedoucht. Pff dat was nodig.

Het hotel ligt 30 km van de plaats van mijn vorige hotel. Nu dicht bij het oude centrum. Op 5 minuten lopen van de populaire Khao San Road en dicht bij de Chao Praya rivier.

Ik was er rond 9 uur en ik mocht pas inchecken om 14.00 uur. Koffer in de storage en dan maar wat lopen. Pff was erg moe en het was erg warm. Langs de rivier en ik kwam langs het grand palace. Daar was het echt gigantisch druk. Misschien morgenvroeg erheen.  Even een patatje gegeten.

Ook wel een keer lekker na al die rijst en groentes

Wel naar Wat Pho geweest. Daar was het lekker rustig.

Lekker rustig dus.!!

Weetje: Wat Pho is de grootste en oudste wat in Bangkok (80.000 vierkante meter) en biedt onderdak aan meer dan duizend Boeddha-beeltenissen. Dit is meer dan enige andere tempel in het land. Daarnaast is hier ook de grootste enkelvoudige Boeddha-beeltenis te vinden: de liggende Boeddha (Phra Buddhasaiyas, Thai พระพุทธไสยาสน์). Deze liggende Boeddha maakte deel uit van de restauratie van koning Rama III, is zesenveertig meter in lengte en vijftien meter in hoogte. De liggende Boeddha is rijkelijk versierd met bladgouden met parelmoer op de ogen en voetzolen. Het voetzolen tonen 108 voorspoedig gestemde afbeeldingen in een Chinese en Indischestijl.

Het was soms vechten om een goede foto te kunnen maken. Ik denk dat Boeddha dat niet zo leuk vond.

Mijn telefoon en powerbank waren leeg van de nacht en de ochtend dus op een gegeven moment geen foto’s meer kunnen maken. Er waren echt nog honderden Boeddha beelden te zien en mooie gebouwen.

Om 14.00 uur was ik bij mijn hotel. (Duurde wel even voor ik het gevonden had, want mijn telefoon was leeg en ik had geen stratenboek.

’s Avonds eerst bij de 7/11 een zalfje gehaald voor mijn vinger.

Er is toch wat ontstoken door wat splinters in mijn vinger. Komt van de tocht naar de top van de waterval. Toen op weg naar Khao San Road en het naastgelegen straatje Ram Buttri Road. Wat een drukte en hectiek. Overal kon je op straat of binnen een massage krijgen voor weinig,

Henna laten tekenen op je lijf, krokodil eten,

insecten eten en van alles kopen. Tevens zijn er leuke barretjes, eettentjes en muziek. Persoonlijk vond ik de Ram Buttri Road iets gemoedelijker aandoen.

Overal zie je mensen in de winkels slapen. Ze werken meestal wel 6 of 7 dagen, dus als het even kan, gaan de oogjes dicht.

Tussen deze twee straatjes zat in een straat een burgerking en een leuke kroegje waar live muziek was. Natuurlijk weer een patatje met burger en daarna wat biertjes.

Nu dit schrijven en lekker naar bed.

Morgen nog 1 dagje en de volgende dag om 9 uur richting vliegveld.

Groetjes John

Lief zijn!