21 en 22 februari 2019(wisseldag)

21 en 22 februari 2019

Laatste dagje bij Djo en Evelien op Oriëntal Kwai Resort.

Ik denk dat ik het ga missen. Beetje eten en aan het zwembad liggen. Om 15.00 uur word ik opgehaald met weer een heerlijke luxe minivan.

Heerlijk stoeltje naar achteren en de oogjes dicht. Na 1.5 uur rijden komen we bij Nakhonpathom Station in Nakhon Pathom. 

Nog 4,5 uur hier in deze best grote stad doorbrengen. De stad had in 2000 120.000 inwoners, nu denk ik meer. Mijn koffer voor een paar Bath achter kunnen laten bij de spoorwegpolitie.

Een Tempeltje bezocht

 en daar zag ik een Frans stel dat ook bepakt was. Ze waren ook aan het wachten. Fransen vind ik niet zo toegankelijk dus maar geen praatje gemaakt. Ach een beetje over een grote markt gewandeld 

en op de hoek van een straat voor minder dan een euro een lekker bord rijst met gebakken ei, groente en wat sausjes.

 De plaatselijke dorpsgek was er ook. De foto hieronder en niet 2 geleden. 

Ook nog even een puzzeltje opgelost die ik van de kinderen had meegekregen. 2 van deze dingetjes die in elkaar zat en die moesten los. Heb ze nu weer in elkaar en nu lukt het niet meer. Ach ik heb nog 3 weken.

 Tevens van de Mess en Jinke een ander spelletje gekregen en daar hadden ze lieve dingen op gezet. Ik weet niet of je het kan lezen, maar neem maar van mij aan dat het lief is.

Mis ze wel een beetje, maar met app contact en we bellen om de paar dagen. Ze vermaken zich prima en ze hebben vakantie. Hopelijk voor Mees is het nieuwe fortnite seizoen alweer begonnen. Maarja wie moet nou zijn challenges halen als ik er niet ben.

Daarna een tijd gewacht op het station en bij de 7/11 wat water en wat Chang bier gehaald. Lees ik later dat alcohol niet in de trein mag. Ben achter de Fransen op het perron gaan zitten. De man lag te slapen!

 en toen kwam er een Thai langs en die was druk met zijn telefoon bezig. Hij praatte niet echt, maar deed gebarentaal tegen een ander via de telefoon. Hij begon een “gesprek”. Eerst met papier en schrijven. Hij schreef zelfs wat in het Nederlands op. Toen vroeg hij of ik wel met hem wilde praten, omdat hij doof was. Tja, wat maakt mij dat uit!. Hij vond dat geweldig. Hij wees naar de Fransen en haalde zijn neus op. Hij maakte duidelijk wat hij van Fransen vond. Blijkbaar had hij ze ook benaderd, maar hadden ze niets van hem willen weten. Haha. Hij wilde nog wat laten zien en scrolde door zijn foto’s. Daar kwamen ook een paar vieze plaatjes langs en ik zei: he, whats is that en we moesten beiden lachen. Toen scrolde hij verder met zijn hand voor het toestel. Haha. Hij zat in een doveninstituut iets verder op en ik had zijn dag goed gemaakt. Leuk.

Op mijn werk begeleid ik ook een jongen die moeilijk praat en hij kijkt altijd filmpjes van Lotte en Max. Kende ik niet, maar nu tot in den treure. Erg leuk, die doen ook alles met gebaren. Ik heb er een paar geprobeerd bij hem, maar misschien is het niet helemaal hetzelfde, want we kwamen er niet uit. Toen ging hij weg. Heb van afstand nog een foto gemaakt, maarja niet zo goed.

20.59 zou de trein vertrekken, maar 21.15 was er nog geen trein. Toen werd er wat in het Thais omgeroepen en sommige mensen liepen een heel stuk verder. Nou, er maar achteraan gegaan. En ja de trein kwam eraan en we hadden een minuut om er in te springen. Er stond iemand op het perron om te helpen. Ik liet het kaartje zien en hij wees naar een wagon. Ik moest wagon 6 en dan seat 6 hebben. Dan wel een slaapcabine. De wagon waar ik inging, was een gewone, dus snel eruit en hem geroepen. Oh die ander. Ok. Erin. Allemaal stapelbedden en geen opladers voor de telefoon. Ik had nog wel wat in mijn batterij van de telefoon zitten, maar ik moest de wekker zetten, want om 5.30 moest ik eruit.

Komt goed dacht ik en anders iets te ver. Nou, een heerlijk bedje. Iets te klein, maar prima te doen. Geen bier drinken en mijn batterij sparen, dus gelijk maar gaan slapen. Wekker om 5.00 uur en dan kon ik nog wel 7 uur slapen.

Lig ik net bijna te slapen, komt de conducteur. Kaartje zoeken, ohja waar lag die ook alweer. Gelukt en hij vroeg waar ik eruit moest. Lang Suan.  Ik zei daar zijn we rond 5.30 uur toch? Nou er was al wat vertraging en dat kon nog wel meer worden. Hij zou me wakker maken als we er bijna waren.

Ook prima. Toch de wekker nog maar gezet. Je weet maar nooit.

Tussendoor wel vaak wakker geweest, maar ook wel een aardige tijd kunnen slapen gelukkig. Was weer een leuke ervaring.

Op het perron zat al iemand klaar om me weg te brengen naar mijn volgende resort. 

Wel gelijk een ander soort taxi.

Een pick up met aan de binnenkant allemaal vocht tegen de ruiten. Net als bij al de auto’s die ik heb gehad.

De man heette en heet nog steeds Too, in ieder geval zo zeg je het en hij kon weinig Engels. Hij heeft me een paar woordjes Thai geleerd. Moh is mist en nog wat andere dingen, maar het is best moeilijk hoor. Het was ook erg mistig.

Het was dus erg mistig en meer jungle/rimboe dan op mijn vorige plekken. 

We kwamen aan bij het resort waar ik 3 weken verblijf. Eco-Logic Thailand en TCDF(Thai Child Development Foundation) opgezet door 2 Nederlands vrouwen.

Kennis gemaakt met wat Thaise mensen. Tohm een beetje nichterige Thai. Hij kan goed Engels. En Ti-an en Pi. Erg aardig allemaal. In het restaurant ontbeten. Lekker warm, rijst en zo en dit bijna allemaal uit eigen tuin. 

Alle winst van dit resort van de huisjes, de yoga, de kookklassen en de rest gaat naar de stichting die de lokale kinderen ondersteunen en daarbij ook de speciale kinderen. 

Als je interesse hebt: http://thaichilddevelopment.org/nl/

Mijn huisje gezien.

                                                                                                  Lijkt een grote hornaar of zoiets

Prima voor elkaar en daarna werken op de boerderij. Compost van paardenmest en bladeren uit de jungle vervoeren naar plantenbakken. Daarin stonden dan limoenbomen. Lekker poep aan de handen. het is eigenlijk net als op het werk, alleen zit het dan ook wel eens op mijn kleding. Haha. Dit heb ik samen met een Frans meisje gedaan en de tuinder(een aardige vrouw die totaal geen Engels kan) gaf aan wat we moesten doen. Heerlijk even zweten. In het compost zaten grote larven. Waren 4 keer zo groot als de larven van de meikever die ik bij mij in de tuin wel eens zie.

De Franse werkte in Parijs als manager van een team wat de inrichting van de stad bekijkt en bepaald. Ze heeft 10 weken!! Per jaar vakantie. Leuk om te spreken, maar het blijft Frans. Afstandelijk/ontoegankelijk of zoiets.

Eén van de oprichters gesproken, Ingrid. Lekker even Nederlands praten. Ze vertelde over de stichting en het resort. Ze vertelde over de medewerkers. Thom... Ik wilde zeggen is dat die wat vrouwelijk is, maar zei al, oh Thom die nichterige Thai. 

Haha. precies wat ik dacht.

Ook nog een vrouw gesproken uit Australië die hier is met haar zoon van 16. Ze werkt al jaren in het speciaal onderwijs in Australië en vertelde er vol passie over. Haar zoon lijkt ook wel wat speciale aandacht nodig te hebben, maar dat weet ik niet zeker.

Daarna nog een Thaise gesproken die hier even langskwam met haar lerares waar ze in Australië Engels van heeft geleerd. Ze heeft een bedrijfje aan huis, waar ze shampoo en doucheschuim maakt van verschillende planten. Deze gebruiken ze hier in de huisjes.

Daarna douchen en lekker bij het riviertje in het water geweest en wat steentjes geketst en wat stenen verplaatst om de stroom te veranderen. Altijd leuk!!

Ook kwamen er nog wat zwerfhonden poedelen.

Thom zegt dat dit is a betel nut. Ze importeren dit naar Myanmar en ze gebruiken het om kleuren te maken.

Op google staat iets anders...

Weetje: Betelnoot (Areca catechu) is het zaad van de betelpalm. Deze palmboom kan 20 meter hoog worden en heeft bladeren van 1 meter lang.

De betelpalm is één van 's werelds meest populaire planten. Van het blad wordt papier gemaakt om kruiden en tabak in te rollen. Betelnoot wordt samen met gebrande kalk en eventueel pruimtabak of andere kruiden gekauwd. Er zijn miljoenen Aziaten die dagelijks net zoveel van betelnoot genieten als Europeanen van hun dagelijkse kopje koffie.

Wanneer je het vaak kauwt verkleuren je tanden en mond naar diep rood. De Aziatische betelnootkauwers zijn hier erg trots op.

Een soort drugs lijkt me.

Daarna wederom douchen en een uurtje Yoga. Foto's volgen nog, want ik kon namelijk mijn been niet meer uit mijn nek krijgen en daardoor kon ik mijn camera niet uit mijn broek krijgen. Pfff mijn spiertjes hebben nog wel wat dagen nodig om het wat gemakkelijker te laten gaan. Elke dag mag ik 2 keer meedoen. Dat is ook mijn streven. En dan ook nog meditatie en hiking en andere zaken. Leuk!

Nu gegeten en daarna denk ik naar bed. Eten is een lopend buffet en elke avond wat anders. Vanmiddag en vanavond geen vlees, maar tofu. 

Weetje: Tofu wordt gemaakt van gestremde sojamelk. Dat gaat ongeveer zo: gedroogde sojabonen worden gewassen, geweekt en tot een brij gemalen. Hier wordt water aan toegevoegd. Het geheel wordt ingekookt en, net zoals hangop, uitgelekt. De melk die overblijft, de sojamelk, wordt gestremd door azijn, citroensap of nigari (ingekookt zeewater) toe te voegen. Voilà, tofu.

Of ze het hier maken, weet ik nog niet.

Maar waar is mijn vlees dan? 

Maarja, er is Chang. Van al die rijst ga ik denk ik afvallen, maar door de Chang blijft het weer gelijk. Hoop ik.

Ik las net dat ik een six pack moet hebben voor een volleybaltoernooi op het werk. Oeps.

Ook nog een pompoenensoep. Erg lekker. Bijna net zo lekker als mijn collega Jaap hem maakt op mijn werk!

Morgen, zaterdag, komen alle buurtkinderen en die worden dan hier vermaakt. Wij mogen helpen. Leuk! Zin in!

Heb alle foto's al op de laptop staan en het verslag geschreven, maar in het restaurant even dit verslag uploaden en foto’s toevoegen, want de wifi is alleen daar.

7 uur Yoga. Jippie. Hopelijk heb ik dan net mijn been weer uit mijn nek.

Groetjes John vanuit een zonnig Thailand(32 graden en volop zon)

Lief zijn!!